Bij de normen over de schoonheid van het lichaam wordt altijd uitgegaan van een ideaalbeeld. Eeuwen lang zijn marmeren torso’s uit de klassieke tijden bestudeerd om de ideale verhoudingen en proporties van het menselijk lichaam vast te leggen. Deze idealen hadden voor het dagelijks leven van die tijd echter weinig consequenties: ze golden alleen voor de artistieke of filosofisch ingestelde mens.
Op zo’n perfecte huid wordt een litteken als “ontsierend” ervaren, een negatief sieraad als het ware. Trekt een broche op een trui op een positieve manier de aandacht, bij een litteken is dat niet het geval. Petra Hartman heeft deze “ontsiering” als uitgangspunt genomen: door de ontsiering te versieren, er een speciaal sieraad voor te maken, neutraliseert ze het negatieve aspect als het ware en geeft ze de mensen hun waardigheid en schoonheid terug. Zorgvuldig en met liefde zijn de verschillende objecten ontwikkeld, steeds specifiek voor een “ontsierd” persoon.
